Teatralne korzenie Gniezna zawsze żyją dzięki wielu instytucjom, a jedną z nich jest Centrum Kultury „Scena to dziwna”, które zaprasza na monodramat „Pneuma” z udziałem Kamili Kamińskiej.
Spektakl oparty na prozie Haliny Poświatowskiej został zreżyserowany przez Jolantę Juszkiewicz, a za scenografię odpowiada Michalina Chłodzińska. W głównej (i jedynej) roli wystąpi aktorka Kamila Kamińska – znana z takich produkcji jak „Zakochani po uszy”, „Najlepszy”, „Belfer” czy „Sztuka kochania”. Wydarzenie odbędzie się 28 listopada o godzinie 19:00 w sali widowiskowej Centrum Kultury. Na spektakl obowiązują bezpłatne zaproszenia (do odbioru w sekretariacie CK eSTeDe).
„Pneuma” to podróż do świata H. Poświatowskiej. Czy można jeszcze czymś powiedzieć słowami? A jeśli tak, to jakimi? – to słowa Haliny Poświatowskiej, które stały się punktem wyjścia przy tworzeniu spektaklu pt. „Pneuma”. Monodramat jest adaptacją prozy Haliny Poświatowskiej pt. „Opowieść dla Przyjaciela”. Zaprasza on widza do uczestnictwa w uniwersalnej paraboli nie tylko o człowieku żyjącym z nieuleczalną chorobą, ale także o poszukiwaniu sensu i pełni w miłości do życia. Spektakl ma na celu przedstawienie postaci Haśki – człowieka. Ukazuje jej intymność i strach przed śmiercią, jej świadomość wartości życia i dawanie przykładu siły, odwagi oraz życia w nadziei, o czym zdrowy człowiek często zapomina.
Poświatowska, czytana i recytowana w wielu krajach, nie była znana z ogromnego wysiłku ukrywania swojego nieustającego bólu i kalectwa. Ta polska Frida Kahlo nauczyła się techniki oddychania, a nawet sposobu chodzenia, po którym porównywano ją do motyla, podczas gdy dla niej było to chodzenie jak po rozbitym szkle. Spektakl umożliwia zapoznanie się z historią poetki w sposób przystępny dla młodzieży, poprzez wymagającą formę, która ma dodatkowy walor intelektualny i edukacyjny.
Jolanta Juszkiewicz, opowiadając o procesie twórczym, mówi: „Moim nieustającym priorytetem w rozwoju autorskiej metody twórczej jest podążanie za filozofią Simone Weil oraz Jerzego Grotowskiego i Teatru Ubogiego, którego warsztatu doświadczyłam z uczniami mistrza we Friteater w Norwegii. 25 lat rozwoju autorskiego Teatru Kropka Theatre pokazują bagaż i odpowiedzialność za stawiane wyzwania i konsekwencję w działaniu.
Niniejszy projekt to próba zupełnie nowego podejścia twórczego – zamierzam wyreżyserować efekt fizykalności ciała poprzez fizykalność oddechu i mowy. Nie umiem inaczej zwerbalizować tego zjawiska. Autorska narracja po procesie korekt i prób czytanych wydobędzie oryginalną melodykę z próbą wprowadzenia fizykalności bohaterki w jej usztywnieniu i uwydatnieniu oddechu chorej na serce, konkretnie na zapalenie wsierdzia. Założenie stworzenia postaci w scenografii i kostiumie – aktorka ma być z jednej strony nieruchoma, a z drugiej trzepocząca – jak ptak w klatce, stojąca jak witraż, ale z uczuciem jakby leżała w łóżku. W tym teatrze nie ma dekoracji, każdy przedmiot, włączając kostium, jest partnerem dla aktora, który gra solo.”
Adaptacja i reżyseria: Jolanta Juszkiewicz
Wykonanie: Kamila Kamińska
Scenografia: Michalina Chłodzińska
